قسمت دوم:

دغدغه کاربرانتون چیه؟!

یه نفر ایده­‌ای برای تولید غذای گربه به ذهنش می­رسه، سعی میکنه تو این غذا از انواع مواد پروتئینی، ویتامین­ ها، آنتی بیوتیک­ ها و … خلاصه هر آنچه که نیاز روزانه بدن یه گربه است رو به کار ببره، و مدعی میشه که این کامل­ترین غذای گربه تو جهانه و دیگه حتی گربه­­ ها احتیاجی به معاینه چند ماهه توسط دامپزشک و یا واکسن­ های دور­ه ­ای ندارن! و شروع می­کنه به دنبال سرمایه­ گذار گشتن چند ماه پس از جذب سرمایه بالاخره خط تولید تکمیل می­شه و اولین محصول با تبلیغات فراوانی به بازار عرضه می­شه، اما یه اتفاق عجیب رخ می­ده، وقتی اولین نمونه از محصول فروخته میشه متوجه می­شن که هیچ گربه ­ای اون غذا رو نمی­خوره و همه چیز خراب میشه!!!!!
چند روز پیش تو جلسه ارائه یه استارتاپ بودیم که وسط جلسه عرفان صدای میکروفن رو بست و به نشونه ناراحتی زد رو میز و گفت “استاد دانشگاهی که بیاد استارتاپ بزنه هم وقت خودش رو تلف می­کنه هم بقیه رو” و این جمله برای من تفسیر همه ناکارآمدی­ هایی بود که ممکنه تو یه کسب و کار نوپا اتفاق بیفته.
چیزی که می­خوام بهش اشاره کنم این نیست که راه ­اندازی کسب و کار توسط کسی که استاد دانشگاه بوده کار درستی نبوده، چون استارتاپ‌های زیادی داریم که از دل دانشگاه و از همکاری اساتید و دانشجوها بیرون اومدن، بلکه می­خوام به این اشاره کنم که لزوما دانش عمیق در یه حوزه و ساخت یه پروداکت فنی خیلی خوب(که فیت بازار نشده) منجر به موفقیت نمیشه، اونچه که موجب رشد و موفقیت یه کسب و کار در بلند مدت میشه تناسب ایده با جهان واقعی و گره گشا بودن اون کسب و کار در حل یه مشکل یا مسئله­ است.
یکی از مهم‌­ترین انتظاراتی که وی سی ­ها از کسب و کارهای متقاضی جذب سرمایه دارن اینکه شناخت خیلی خوبی از بازاری که دارن واردش میشن، ذائقه و pain های اصلی مخاطبانشون داشته باشن و علاوه بر داشتن درک بالا از پیچیدگی­ های اون مارکت اصطلاحا سوار بر بازی باشن و بدونن تو اون مارکت چه خبره و چه خلاءهایی داره و چطور قراره از این فرصت استفاده کنن تا دست برتر بازی رو داشته باشن.